All contents © Copyright 2009 MyStigma. All rights reserved.
Proudly powered by Wordpress & WPESP.
This work by Μιχάλης Κούτρας is licensed under a Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Greece License.
All contents © Copyright 2009 MyStigma. All rights reserved.
Proudly powered by Wordpress & WPESP.
This work by Μιχάλης Κούτρας is licensed under a Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Greece License.
Ίσως ένα μέρος του προβλήματος που αντιμετωπίζουμε στη σύγχρονη εποχή να είναι ακριβώς αυτό: γινόμαστε θεατές της ζωής αντί να είμαστε μέτοχοι της.
Άλλο κοστίζει να βλέπεις τη ζωή των άλλων, και άλλο να τη ζεις.
Περιέργως, η μετατροπή μας σε θεατές, κάποιους φτωχαίνει και κάποιους πλουτίζει.
Κουίζ: ποιους;
“γινόμαστε θεατές της ζωής αντί να είμαστε μέτοχοι της”
Θα έλεγα, ζούμε κενές ζωές και εισπράττουμε ως θέαμα τα στιγμιότυπα (συνήθως οδυνηρά) των άλλων, από την ασφάλεια του καναπέ μας.
Μας φτωχαίνουν λοιπόν, πλουτίζοντας οι ίδιοι, όσοι μας σερβίρουν δυστυχία-κονσέρβα ή glamour κονσέρβα. Μας φτωχαίνει το κοστούμι της μαριονέτας που περιέγραψε ο Durkheim. Αλλά περισσότερο απ’ όλα, μας φτωχαίνει η δική μας άρνηση να προσπαθήσουμε να διαφοροποιηθούμε. Να αυτενεργήσουμε.