Καλώς Ορίσατε!
Αγαπητοί φίλοι,
σας καλωσορίζω στο korinthos.blogspot.com, το πρώτο blog (ιστολόγιο) με θέμα την πόλη μας.
Τι είναι αυτό; Φανταστείτε μία εφημερίδα της οποίας το περιεχόμενο καθορίζεται από τους αναγνώστες της και όχι από τον εκδότη της. Ε, κάτι τέτοιο είναι ένα blog. Για μερικούς τα blogs είναι η μεγαλύτερη επανάσταση στα μέσα επικοινωνίας από την εποχή του Γουτεμβέργιου. Είναι βέβαια λίγο δύσκολο να βρείς κάποιον πάνω από τα 30 που να ξέρει περί τίνος πρόκειται αλλά αυτό δεν αναιρεί τη σημασία τους.
Σκεφτείτε τώρα, όλες αυτές τις άλλοτε μικρές άλλοτε μεγαλεπήβολες ιδέες που πέρασαν από το μυαλό σας κατά καιρούς γι αυτήν την πόλη. Θυμηθείτε όλα εκείνα για τα οποία θα θέλατε να είχατε για μιά στιγμή μπροστά σας το δήμαρχο για να του τα πείτε.
Τώρα, έχετε το χώρο να το κάνετε. Θα αποκτήσει άραγε αυτός ο χώρος τη δυναμική εκείνη που θα αναγκάσει τους πολιτικούς να τον λάβουν υπόψιν τους; Από εσάς εξαρτάται. Χωρίς τις παρεμβάσεις σας, η ηλεκτρονική αυτή ‘εφημερίδα’ θα είναι σα να κυκλοφορεί με λευκές σελίδες. Τα άρθρα που αναρτώνται δεν έχουν καμία αξία χωρίς τα σχόλιά σας. Κάποιοι θα διαμαρτυρηθούν γιατί τα σχόλιά τους δεν εμφανίζονται στην αρχική σελίδα, αλλά έτσι είναι όλα τα blogs του κόσμου, και πιστέψτε με, τα σχόλια είναι αυτά που έχουν μεγαλύτερη αξία από τα άρθρα γιατί αυτά αντιπροσωπεύουν την άποψη των πολιτών, και όχι οι απόψεις του ‘εκδότη’ του blog που μπορεί κάλλιστα να είναι εσφαλμένες ή απαράδεκτες. Πατήστε το ‘comments‘ στο τέλος κάθε άρθρου που σας ενδιαφέρει και πείτε τις καθημερινές σας σκέψεις. Δεν χρειάζεται να γράψετε κανένα περισπούδαστο άρθρο. Πείτε δυό κουβέντες, τρείς, σχολιάστε, προτείνετε, κάντε χιούμορ αν θέλετε, συναγωνιστείτε στο brainstorming αν το επιθυμείτε, αλλά μη μένετε αδιάφοροι. Για να μη γίνουμε ξένοι στην ίδια μας την πόλη.
Και το κυριότερο: αυτό το blog δεν είναι κανενός. Είναι αυτών που συμμετέχουν σ’ αυτό. Είναι των Κορίνθιων και μη που θέλουν να έχουν φωνή. Και η φωνή αυτή δεν έχει ημερομηνία λήξης. Το blog αυτό δεν στήθηκε για εξυπηρετήσει κανενός είδους εκλογική σκοπιμότητα και άρα δεν έχει ορίζοντα τις εκλογές, αλλά φιλοδοξεί να γίνει το πρώτο πράγμα που θα διαβάζει ο εκάστοτε δήμαρχος κάθε πρωί για ν’ ακούσει τη φωνή των πολιτών του δήμου.
Τέλος, δυό λόγια για το ποιός είναι πίσω από αυτό το blog. Είμαι απλά ένας Κορίνθιος πολίτης που ζεί και εργάζεται σ’ αυτήν την πόλη και την αγαπά. Η μη ανακοίνωση του ονόματός μου δεν έχει να κάνει με κανενός είδους κρυψίνοια. Απλά δεν προσδοκώ και δεν προσβλέπω σε προσωπικά οφέλη από αυτό το blog και γι αυτό θεωρώ περιττή τη δημοσιοποίηση της ταυτότητάς μου στο blog, παρά το ότι αυτή δεν είναι δα και στρατιωτικό μυστικό! Πιστεύω στον εθελοντισμό και την ομαδική εργασία και όχι στις ομιλώσες κεφαλές. Πιστεύω στην κοινωνία των πολιτών και όχι των πολιτικών. Πιστεύω στη διαμόρφωση της πολιτικής εκ των κάτω προς τα άνω και όχι αντίστροφα.
Δεν χρειάζεται βέβαια να συμφωνεί κανείς μαζί μου στα ανωτέρω για να παρέμβει στο blog. Κάθε σχόλιο, από όπου κι αν προέρχεται (εννοείται και από μη Κορίνθιους bloggers – άλλωστε δεν κάνουμε εξακρίβωση στοιχείων!) είναι ευπρόσδεκτο, υπό την προϋπόθεση να σέβεται το δημόσιο αυτό χώρο με την επίδειξη του αντίστοιχου ήθους. Υβριστικά, προσβλητικά και εν γένει κακοήθη σχόλια, δεν μπορούν να γίνουν ανεκτά.
Ας δείξουμε σε όλους και κυρίως στους πολιτικούς μας πως βάζουμε ψηλά τον πήχυ για την πόλη μας.
Ωραία ιδέα μακάρι να γίνει ένα blog στο οποίο θα υπάχουν σχόλια και ιδέες όλων των ανθρώπων που ενδιαφέρονατι για την πόλη μας
Σου εύχομαι δύναμη για να ξεπεράσεις τις αντιξοότητες και τις αντιδράσεις που θα συναντήσεις. Άλλα πολλές φορές πρωτοποριακές ιδέες πέρασαν πολλές δυσκολίες μέχρι να γίνουν καθημερινή πρακτική και οι άνθρωποι που τις εφάρμοσαν έδειξαν πολύ πίστη μέχρι να δικαιωθούν. Η πόλη όμως χρειάζεται κάθε υγι’η φωνή για να γίνει καλύτερη.
Η δημιουργικότητα και η πρωτότυπη δράση στην πολιτική δεν είναι από τα συνηθισμένα χαρακτηριστικά που συναντάμε όσοι νοιαζόμαστε για μια συγχρονη και προοδευτική κοινωνία. Συνήθως οι χώροι ανταλλαγής ιδεών, γνήσιας πολιτικής έκφρασης και σύγκρουσης κυριαρχούνται από συντηρητικές και αντιπαθητικές προσωπικότητες και πρακτικές. Έτσι η αναζήτηση νέων “βημάτων διαλόγου” και “ρωμαϊκών αγορών” δηλώνει την “έλλειψη οξυγόνου” που έχουν όσοι νιώθουν την κοινωνική και πολιτική δράση ως ζωτική τους λειτουργία. Από αυτή την άποψη ο νέος αυτός χώρος δεν μπορεί παρά να δώσει σε μας μια μοναδική ευκαιρία ρήξης με το ζοφερό και απογοητευτικό πολιτικό σκηνικό που μας περιβάλλει.
Από την άλλη, βέβαια, παραμονεύει πάντα ο κίνδυνος η “φυγή” μας σε άλλους τόπους (διαδικτυακούς) να εκληφθεί ως παραχώρηση της μιας και πραγματικής “αρένας” που είναι οι κοινωνικοί μαζικοί χώροι σ’ εκείνους που έχουν μάθει καλά το παιχνίδι τόσα χρόνια (“Ας τους, θα βαρεθούν και θα φύγουν μόνοι τους”, λένε).
Γι’ αυτό νομίζω πρέπει να δρούμε παράλληλα.
Καλώς σε βρήκα, φίλε μου.