Δημοτικά Ποδήλατα
Πριν από μερικούς μήνες γράφαμε στο άρθρο μας “Πόλη και Ποδήλατο“:
“…Θα μπορούσε πάντως ο δήμος να κάνει την αρχή σε ένα πρόγραμμα εύνοιας του ποδηλάτου, παρέχοντας κοινόχρηστα ποδήλατα σε οποιονδήποτε πολίτη για κάποιες ώρες, με την απλή επίδειξη της ταυτότητας αυτού ή του κηδεμόνα του, μαζί με ταυτόχρονη δημιουργία καλαίσθητων θέσεων στάθμευσης ποδηλάτων έξω από τα δημόσια κτίρια και στην αγορά. Θεωρώ απολύτως βέβαιο πως τουλάχιστον τα πρώτα 100 ποδήλατα θα μπορούσαν να αγοραστούν με χορηγίες από τοπικές επιχειρήσεις, για να μην πω ότι ολόκληρο το πρόγραμμα θα μπορούσε να καλυφθεί έτσι. Πιστεύει όμως κανείς σε κάτι τέτοιο;”
Τώρα διαβάζω στο WorldChanging (και βλέπετε πιό πάνω) ότι ο δήμος Παρισίων εξασφάλισε 22.000 ποδήλατα για τους δημότες του τα οποία αγόρασε και παραχώρησε ιδιωτική εταιρεία με αντάλλαγμα τη χρήση διαφημιστικών χώρων. Το Παρίσι αύξησε ήδη κατά 50% τα ποδήλατά του τα τελευταία 6 χρόνια και ο δήμαρχός του Bertrand Delanoë θέλει να μειώσει τον κυκλοφοριακό φόρτο κατά 40% μέχρι το 2020 (οι έλληνες δήμαρχοι βλέπουν maximum μέχρι τις επόμενες εκλογές και συνήθως μέχρι την επόμενη Δευτέρα). Το κόστος χρήσης των παρισινών ποδηλάτων είναι αστείο. Καθαρά συμβολικό και συμβάλλει στη συνεχή κυκλοφορία των ποδηλάτων αποκινητροποιώντας όποιον δεν το έχει ανάγκη, να το κρατά στη χρήση του.
Σήμερα ζούμε σε ένα παγκόσμιο χωριό και οι εμπειρίες των άλλων, κάποτε άπιαστες και μακρινές, γίνονται τώρα οικείες και γειτονικές. Αυτό που γίνεται στο Παρίσι γίνεται επίσης σε δεκάδες άλλες πόλεις, ευρωπαϊκές, αμερικανικές, ασιατικές. Εμείς τι είμαστε; Αφρική;
Προσωπικά όταν βρίσκομαι στην πόλη μας χρησιμοποιώ το ποδήλατο ως μέσο μεταφοράς παρόλα τα τελευταία χρόνια όλο και λιγότερους συμπολίτες μας βλέπω να το κάνουν.
Οι μόνες προσπάθείες για χρήση ποδηλάτου στην πόλη μας είχαν ξεκινήσει από ομάδα καθηγητών (Σπινθάκης, Ασημακόπουλος κ.α) με τους ποδηλατικούς γύρους στο Αρχαίο Λιμάνι (πλέον μοιάζει με στρατιωτική βάση με όλα αυτά τα συρματοπλέγματα) αλλά έμειναν εκεί αντί να αποτελέσουν έναυσμα για την ποδηλατοκίνηση στην πόλη μας.
Τα αποτελέσματα γνωστά …
Κάποιος έλεγε, έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν και μάλλον είχε δίκιο.
Και στη Γλυφάδα σκέπτονται σοβαρά να φτιάξουν ποδηλατοδρομο. Δεν ειναι κακή ιδέα. Την είδα στο Μοναχο και μου άρεσε, παρ ότι εκεί οι ποδηλάτες θεωρούν τους δρόμους δικούς τους και σε….πατούν με γερμανικό στυλ. Ενιγουέη που λέει η Βασίλω, είναι ανάγκη να αποδεσμευτούμε από το αυτοκινητο. Να ασκηθεί το σωμα, να μειωσουμε τη ρυπανση, να σωσουμε τον πλανήτη (!) οσο μας μένει ακομη χρόνος
Ρίτσα Μασουρα
Ποδηλατόδρομοι υπάρχουν και στην Κόρινθο 🙂
(πρέπει να ευχαριστήσουμε για αυτό το φοβερό ποδηλατόδρομο που βρίσκεται στα Καλάμια τον πρώην δήμαρχο)
Και μετά το ανέκδοτο… Ας πούμε πως το θέμα είναι να αλλάξει η νοοτροπία μας. Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να βάλει το χεράκι του και ο δήμος.
Αρκούν μερικά μικρά έργα για να τονωθεί η ποδηλατοκίνηση στην πόλη μας όπως π.χ σήμεια όπου μπορείς να δένεις το ποδήλατο σε 2/3 τοποθεσίες στο κέντρο, στους πεζόδρομους, στα καλάμια, στα σχολεία. (μιας και δωρεάν ποδήλατα όπως στο Παρίσι δεν πρόκειται να δούμε ποτέ)
Φίλε Τσακωνίτη,
σε διαβεβαιώ, το κόστος των δημοτικών ποδηλάτων είναι ασήμαντο. Θέμα πολιτικής απόφασης είναι και όχι χρημάτων. Αλλά θα μου πείς, και η ανακύκλωση δεν έχει κόστος (κέρδη έχει) αλλά ακόμα να τη δούμε.
Δωρεάν ποδήλατα πάντως θα δούμε, είμαι βέβαιος! Είναι θέμα του πότε και όχι του αν. Γιατί; Γιατί το θέλουμε και είμαι βέβαιος πως αύριο θα το θέλουμε πιό πολλοί. Από εμάς εξαρτάται σε τελική ανάλυση.
Δεν έχω αντίρηση για το μηδαμινό κόστος των ποδηλάτων…
Έχω αντίρηση για την μηδαμινή θέληση των περισότερων από αυτούς που βρίσκονται στις θέσεις κλειδιά (δημαρχαίους κτλ..)