Τι θα πει “Από Κάτω Προς Τα Πάνω;”
Μετά την ανάρτηση του άρθρου με τίτλο ‘Η Ευθύνη της Κίνησης Πολιτών‘, με βρήκαν μερικοί φίλοι και με ρώτησαν τι εννοώ τέλος πάντων με τη φράση ‘από κάτω προς τα πάνω’. Όχι στη θεωρία, όπως μου διευκρίνισαν, αλλά στην πράξη. Τους ανέφερα τότε το παράδειγμα της ‘επανάστασης της κατσαρόλας’ από την Ισπανία που κατέληξε στην πτώση της συντηρητικής κυβέρνησης Αθνάρ, μετά την βομβιστική-τρομοκρατική επίθεση στο σιδηροδρομικό σταθμό της Μαδρίτης Atocha. Το έβλεπα στα μάτια τους ότι τους φάνηκε κάπως ξεκούδουνο. Δηλαδή μου σχολίασε ένας γελώντας, θέλεις να βγούμε στους δρόμους χτυπώντας κατσαρόλες για να ρίξουμε το δήμαρχο; Σήμερα λοιπόν, προστρέχω σε ένα άλλο παράδειγμα και ταυτόχρονα, παρακινώ όποιον συμφωνεί να κάνει το ίδιο με εμένα. Παράγγειλα αυτοκόλλητα της νεοσύστατης οργάνωσης στη Θεσσαλονίκη ‘The Streetpanthers‘. Ίδια με αυτό της παραπάνω εικόνας. Και σκοπεύω να τα χρησιμοποιήσω. Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για την καταπληκτική ιδέα τους (κι αυτή από το εξωτερικό μας έρχεται, γνωρίζω παρόμοια καμπάνια πριν από 8 χρόνια στο Λονδίνο), επισκεφθείτε την ιστοσελίδα τους. Παραγγείλετε -αν θέλετε- και εσείς μερικά αυτοκόλλητα. Μπορείτε επίσης να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της κίνησης για την προστασία των δικαιωμάτων των πεζών ‘ΠΕΖΗ‘ όπου θα βρείτε και εικονικές ‘κλήσεις’, σαν αυτή παρακάτω που μπορείτε να βάζετε στα παρμπρίζ των ασυνείδητων οδηγών για να τρώνε την κρυάδα μέχρι να καταλάβουν περί τίνος πρόκειται.
Αν κι αυτά τα παραδείγματα σας φαίνονται ‘κάπως’, ξεχάστε το καλύτερα. Αλλά εγώ θα συνεχίσω να το υποστηρίζω και να το επαναλαμβάνω: μόνο με δράσεις ‘από κάτω προς τα πάνω’ και όχι το αντίστροφο (χωρίς να σημαίνει ότι υποτιμώ τις ‘εκ των άνω’ – κάθε άλλο), θα κάνουμε το άλμα προς τα εμπρός.
Αληθεια η δικη μας “Κίνηση Πολιτων” με τις προοδευτικες και πρωτοπορες ιδεες ειναι παρων ή τους αδικω? Οι καλες ιδεες εξαντλουνται φανταζονται στις εκλογες..
Η δική μας Κίνηση είναι πράγματι ένα αίνιγμα. Προοδευτικές ιδέες έχουν εκφράσει αρκετές, πρωτοπόρες δε νομίζω. Αλλά ας μη σπεύδουμε από τον 2ο μήνα κιόλας να τους απαξιώνουμε. Τις καλές ιδέες τις ξέρουν όλοι (είμαστε ένα παγκόσμιο χωριό), τον “καλό καγαθό” τρόπο επικοινωνίας τους και εφαρμογής τους γνωρίζουν -κατά τη γνώμη μου- ελάχιστοι.
Άλλο ένα site με ενδιαφέρον για το θέμα του άρθρου είναι και το http://www.enosipezon.gr
Μπορεί στην Ελλάδα το να κτυπήσουμε κατσαρόλες να μην αποδειχθεί αποτελεσματικό. Ίσως να πρέπει να κτυπήσουμε κουδούνες ή τροκάνια (για μερικούς από εμάς που είμαστε από χωριό) ή ακόμα ακόμα ίσως να πρέπει να κτυπήσουμε και το κεφάλι μας διότι αυτό και οι επιλογές του εθύνονται εν τέλει για το “γίγνεσθαι” στην οικογένειά μας, στη δουλειά μας και την πόλη μας.
Νομίζω ότι αυτό που επικρατεί στη σκέψη των περισσότερων από εμάς είναι ότι αφού όλα γύρω μας είναι τόσο άσχημα και αποδιοργανωμένα τότε και εμείς γι’ αυτό είμαστε έτσι, θιασώτες της “ήσσονος” προσπάθειας. Αν όλα αυτά φτιάξουν (δια μαγείας ίσως) τότε και η δική μας συμπεριφορά θα γίνει καλύτερη. Πως είπατε; Top down?
Και μάλιστα είναι τόσο έντονη αυτή η αντίληψη ώστε αν εμείς οι ίδιοι που συμπεριφερόμαστε έτσι εδώ πάμε σε ένα περιβάλλον πιο δομημένο τότε συμπεριφερόμαστε αντίστοιχα με αυτό το περιβάλλον (μη φρίξει ο κόσμος, όπως θα έλεγε και κάποιος από το χωριό μου).
Όμως νομίζω ότι η ευθύνη του καθενός μας είναι να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε κάθε φορά σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας όχι για να μη “φρίξει ο κόσμος” αλλά γιατί αυτό είναι που ταιριάζει με τις προσδοκίες που έχουμε από τον εαυτό μας. Διαφορετικά μπαίνουμε σε μια λογική που δυστυχώς είναι αυτό που βιώνουμε λιγο πολύ γύρω μας σήμερα. Ο κρεοπώλης πουλάει αρνάκι Αλβανίας ή οτιδήποτε άλλο βαφτισμένο Ελληνικό, ‘Ανδρου κτλ (και μια χαρά είναι το αρνάκι της Βουλγαρίας, Αλβανίας ή ότι άλλο αρκεί να το ξέρουμε). Αυτός ο ίδιος κρεοπώλης πηγαίνει στον ψαρά που του πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες ο οποίος ψαράς πηγαίνει στον ….. κοκ.
Αν όμως ο καθένας μας απαιτούσε από τον εαυτό του ΠΡΩΤΑ και στη συνέχεια από το περιβάλλον του το καλύτερο τότε τα πράγματα θα πήγαιναν μπροστά αλλά “bottoms up”!!
Όμως φαίνεται ότι δεν υπάρχει αρκετή πίστη ότι ο κάθε ένας από εμάς μπορεί να κάνει τη διαφορά. Ακόμα και οι πρωτοπόροι περιμένουν την ΕΞΟΥΣΙΑ να βελτιώσει τα πράγματα. Όμως νομίζω ότι όλα ξεκινούν από εμάς διότι συνυπογράφω κάτι που διάβασα “πρέπει ΠΡΩΤΑ να γίνουμε για να ΚΑΝΟΥΜΕ στη συνέχεια για να ΕΧΟΥΜΕ κατόπιν. Αλλά αυτή η λόγική απιτεί καθημερινή προσπάθεια και συνεχή δέσμευση. Η διαχείρηση της ελευθερίας τελικά είναι πολύ δύσκολο πράγμα γιατί αντίπαλος της είναι ο εαυτός μας τον οποίο θωπεύουμε περισσότερο από όσο πρέπει.
Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι η όποια μεταρρύθμιση ξεκινάει από “τα κάτω”. Αν θέλουμε να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα, ας αλλάξουμε πρώτα τον εαυτό μας. Και αφού γίνει αυτό, τότε μπορούμε να προχωρήσουμε. Ξεκινώντας από τα πιο απλά και προχωρώντας στα πιο σύνθετα.
Η νέα δημοτική αρχή της Κορίνθου φαίνεται να έχει διάθεση για δουλειά. Οι συνειδητοί πολίτες οφείλουν να καταθέσουν τις προτάσεις τους, όχι κατ’ ανάγκην μέσα από τις παρατάξεις του Δ.Σ. αλλά σίγουρα μέσω μιας οργανωμένης κίνησης. Προτάσεις υπάρχουν πολλές. Και αφού ο mike έχει κάνει την αρχή, εδώ είμαστε και οι υπόλοιποι.
Τι θα λέγατε να ξεκινούσαμε με θέματα Πολιτισμού?
gp,
ν’ αγιάσει το στόμα σου. Εμείς θα φιλοξενήσουμε ΚΑΘΕ πρόταση, όχι σε σχόλιο αλλά σε κανονικό post εφόσον μας αποσταλεί με email. Μέχρι τότε, ας κάνω εγώ την πρώτη πρόταση: στην ουσία την έχω ήδη καταθέσει από καιρό και περιγράφεται στο άρθρο με τίτλο “The Corinth Computer Project”. Βρείτε το μέσω του ευρετηρίου άρθρων και διαβάστε το. Έχει χάσει πια την επικαιρότητά του αλλά το θέμα παραμένει: η μη φιλοξενία στην πόλη μας αυτού του ψηφιακού προϊόντος του Upenn, είναι κατά τη γνώμη μου το πολιτιστικό σκάνδαλο του αιώνα για την πόλη μας!!