Τι είχες Γιάννη…
Βαρέθηκα τις επαναλήψεις. Γι αυτό παραθέτω το παρακάτω απόσπασμα από το ιστολόγιο του Παντελή Μήτσιου. Επειδή όμως δεν υπάρχει -ευτυχώς ή δυστυχώς- ομοφωνία για το ποιός είναι μέτριος και ποιός όχι, επειδή όλοι ημιμαθείς είμαστε, καταλαβαίνω μεν τη σκοπιά του αλλά στέκομαι κυρίως στις δυο τελευταίες φράσεις που με πρωτοβουλία μου τόνισα με έντονα γράμματα.
Ο Θεός να σε φυλάει απο αυτούς που νομίζουν οτι οι δημόσιες σχέσεις και το άνοιγμα του ‘μαγαζιού’ για την παρέα μόνο απο συνταξιούχους που γνωρίζονται εδω και χρόοοοοονια είναι πολιτική δουλειά κι εργατικότητα….)
Ο θεός να σε φιλάει,από αυτούς που ευεργέτησες!!
Συμφωνώ και επίσης:
…ο θεος να μας φυλάει από δρυς που έπεσαν ή πέφτουν οσονούπω,
από καλαμοκαβαλικέματα και -παρελκόμενες- ανώμαλες προσγειώσεις,
από αγουρίδες που γινονται μελι και ξαναγινονται αγουριδες με την ταχυτητα του φωτος,
από 500 μέτρα και 1000 σταθμά,
από άσπονδους φίλους και …μεγαλοψυχους εχθρούς,
από τσαντιλες τσαντισμένων και από πικρες πικραμένων,
από αθώα αυτάρεσκα χαμόγελα και “αφελείς” αγνωμοσύνες…
…ο θεός κι η μοίρα μας γενικώς…
…αμήν.