Η Απαγόρευση των Δημοσκοπήσεων
Αντιγράφω από τη σημερινή ‘Καθημερινή’ και το άρθρο ‘Μελετάτε τας Γραφάς’ του πολύ καλού Πάσχου Μανδραβέλη:
“Tο βασικότερο ίσως πρόβλημα της κυβέρνησης είναι ότι τα στελέχη της δεν διαβάζουν. Ούτε καν εφημερίδα. Ετσι, χωρίς γνώση και προβληματισμό, προχωρούν σε θέσπιση μέτρων και κατόπιν στην κατάργησή τους. Αν, για παράδειγμα, διάβαζαν το προ δύο ετών άρθρο του καθηγητή Συνταγματικού Δίκαιου κ. Σταύρου Τσακυράκη (δημοσιεύθηκε εδώ, στην «Καθημερινή») θα ήξεραν ότι η απαγόρευση της δημοσίευσης των γκάλοπ δεν είναι μόνο αντισυνταγματική, έρχεται σε αντίθεση και με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο.”
Το σημαντικότερο για μένα είναι ότι αυτά τα γράφει ο Μανδραβέλης και όχι κάποιος άλλος δημοσιογράφος, σε κάποιο αντιπολιτευτικό ΜΜΕ. Αντε μετά να πείσεις τους πολίτες να σε ξανα-ψηφίσουν. Αλλά δεν είναι αστείο; Η περισσότερο δημοσκοπο-λάγνα κυβέρνηση από συστάσεως του ελληνικού κράτους να απαγορεύει τις δημοσκοπήσεις; Αυτή που θριάμβευσε στη διαχείριση του πολιτικού χρόνου, ροκανίζοντάς τον, μέρα με την ημέρα, μελετώντας δημοσκοπήσεις αντί να μελετά προβλήματα; Αυτή που κρατά στη θέση του τον υπουργό υγείας που δήλωσε δημόσια ότι … ολοκλήρωσε το έργο του; (ο οποίος σε λίγες ώρες δίνει συνέντευξη τύπου διότι … την πολιτική πράξη πολλοί εμίσησαν, την επικοινωνία ουδείς). Σε τι άραγε προσβλέπει η κυβέρνηση με αυτή την ανοησία ολκής την οποία θα αναγκαστεί έτσι ή αλλιώς να την πάρει πίσω;
Νομίζω πως η συνείδηση της επερχόμενης ήττας έχει εγκατασταθεί για τα καλά στο Μαξίμου.
Η κυβέρνηση προσβλέπει, προφανώς, στο να καθησυχάσει (και ίσως να ξαναφέρει στο “μαντρί”) όσους δεξιούς ψήφισαν ΛΑΟΣ. Ο Γ. Καρατζαφέρης, αντιδρώντας στη συστηματική υπο-εκτίμηση του ποσοστού του, δήλωσε ότι περιμένει τους δημοσκόπους να του ζητήσουν συγγνώμη. Στη ΝΔ δείχνουν να πιστεύουν ότι, αφαιρώντας επιχειρήματα από τον ΛΑΟΣ (βλ. λαθρομετανάστευση, καρτοκινητά + εγκληματικότητα), θα (ξανα)κερδίσουν αυτό που αποκαλείται (το διάβασα πρόσφατα) …”νέος μεσαίος χώρος” μεταξύ δεξιάς και ακροδεξιάς.
Το ενδιαφέρον είναι, αν τελικά σοβαρό μερίδιο της κοινής γνώμης πείθεται από τον αντίλογο και από το επιχείρημα ότι η απαγόρευση δημοσκοπήσεων αντίκειται στις αρχές περί ελευθερίας του λόγου. Νομίζω πως όχι. Το αίσθημα ανασφάλειας μονοπωλεί, σχεδόν, την επικαιρότητα. Κάποιος που θεωρεί αναγκαία ή ανεκτά ορισμένα αυστηρότερα ή και “δρακόντεια” μέτρα, που μπορεί να αγγίζουν *ίσως* και προσωπικές του ελευθερίες, δύσκολα θα βγει να υπερασπιστεί 6-7 εταιρείες δημοσκοπήσεων – που έχουν τους πελάτες τους, τα συμφέροντά τους και ίσως και τις διαπλοκές τους.
Αγαπητέ Yanko,
η απαγόρευση δημοσίευσης δημοσκοπήσεων 15 ημέρες πριν από τις εκλογές, θα βρεί αντίθετη τη μεγάλη πλειοψηφία του εκλογικού σώματος, που θα καταλάβει ότι η έλλειψή τους θα αναπληρωθεί από ένα όργιο φημών και δήθεν ‘εκ των έσω’ πληροφοριών. Πολιτικά τώρα, πιστεύω πως το μεγαλύτερο κομάτι ψηφοφόρων του ΛΑΟΣ δεν θα ψηφίσει ΝΔ επειδή αυτή θα ‘ασχοληθεί’ με θέματα της δικής τους ατζέντας. Νομίζω πως μόνο η ενσωμάτωση του ΛΑΟΣ στη ΝΔ θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να σώσει τη ΝΔ από την εκλογική ήττα. Θα έδινε και στους καραμανλικούς πρόσθετη ρητορική αλλά και ψήφους κατά του μητσοτακισμού. Από την άλλη μεριά, αυτό θα σήμαινε άνευ όρων εγκατάλειψη του μεσαίου χώρου (αυτά τα περί νέου μεσαίου χώρου τα βρίσκω λίγο …ελαφρά) και τίτλους τέλους για το ‘μοντέρνο’ κεντροδεξιό προσωπείο.
Το φθινόπωρο θα έχει σίγουρα πολύ ενδιαφέρον!
Ένα ακόμη άρθρο από τον γνωστό e-Lawyer (Βασίλης Σωτηρόπουλος) σχετικά με την αντισυγματικότητα του νόμου για την απαγόρευση της δημοσιοποίησης των δημοσκοπήσεων.
http://elawyer.blogspot.com/2009/07/blog-post_15.html